United States Consulate General - Amsterdam (Day -9)

... wat een onderneming!

Vanochtend om 10 uur had ik een afspraak bij het Amerikaanse consulaat in Amsterdam voor de aanvraag van m'n visum (J-1: Exchange Visitor). Deze afspraak was redelijk last minute, maar door technische problemen bij het consulaat was vandaag de eerste afspraak-mogelijkheid in maanden.

Om half 7 vanochtend vertrokken mama en ik op de fiets richting het station en om kwart voor 7 zaten we in de trein richting Amsterdam Zuid.
We waren behoorlijk vroeg, omdat we met een trein later het waarschijnlijk net niet zouden halen, dus vanaf Zuid konden we rustig op zoek naar de tram.

Rond half 10 liepen we het terrein van het consulaat op. Het zag er al erg indrukwekkend uit: een mooi gebouw in Oud Zuid, omringd door hekken, met dikke en zware deuren en allemaal security guards voor de ingang.

Van Into had ik informatie gekregen over wat ik moest meenemen naar het consulaat en door verhalen van Into-vriendinnen wist ik al een beetje wat er zou gebeuren, maar ik wist eigenlijk niet wat ik moest verwachten en was toch wel een beetje zenuwachtig.

Ondanks dat m'n afspraak pas over een half uur zou zijn, besloot ik toen we om half 10 aankwamen alvast in de rij voor de deur te aan te sluiten. De veiligheidsman stelde me (in het Engels) enkele vragen en met een detector werd gecontroleerd of ik geen gevaarlijke voorwerpen bij me had.
Vanwege drukte binnen moesten we tot ongeveer 5 voor 10 buiten wachten (gelukkig was het lekker weer!). Toen we naar binnen mochten, werd eerst ons paspoort gecontroleerd en moesten we door een security-poortje (inclusief het tijdelijk inleveren van ijzeren voorwerpen). Omdat binnen nog steeds alle stoelen bezet waren, wachtten we hier ook nog een tijdje.

Rond 10 over 10 mochten we door de dikke zware deur naar de 'ruimte waar het allemaal gebeurt'. Achter tegen de muur waren vier balies met daarvoor meerdere rijen stoelen die met hun rug naar de balies toe stonden opgesteld. Bij het controleren van het paspoort had je een nummer gekregen en op volgorde van deze nummers werd je opgeroepen. Weer een kwartier later (ik heb geen idee wat die 'afspraak' om 10 uur nou voor nut had) werd ik opgeroepen om naar één van de balies te komen (de Engelstalige). De mevrouw aan de andere kant van het glas stelde me enkele vragen, ik moest sommige papieren afgeven en er werden vingerafdrukken genomen. Af en toe verstond ik de vrouw niet omdat het best wel rumoerig was, maar na drie minuten kon ik alweer een plaatsje zoeken.

Om kwart voor 11 werd mijn nummer weer opgeroepen, dit keer door de Engelssprekende man achter de 'interview'-balie. Hij stelde me kort een paar vragen over wat ik ging doen en waar ik naartoe ging maar hij gaf me vooral advies over enkele leuke steden in de buurt van Bryant. Binnen vijf minuten zei de man dat mijn visum was goed gekeurd en dat ik kon gaan.

Ongeveer een uur later stond ik dus weer voor het consulaat. Mama mocht niet mee naar binnen en zat in de schaduw (geen zon!) wat te lezen. Van tevoren was het toch wel even spannend of alles wel goed zou gaan (anders zou ik niet kunnen vertrekken op 12 augustus), maar uiteindelijk viel het allemaal wel mee (gelukkig!). Het vervelendst vond ik dat ik geen idee had wat er zou gaan gebeuren en hoe lang het zou duren; je kreeg echt een minimale hoeveelheid aan informatie. Gelukkig zaten er met mij nog veel andere mensen te wachten en kon ik uit hun gesprekken wel een beetje opmaken hoe het verder zou gaan.

Aangezien we toch in Amsterdam waren, hebben mama en ik er een middagje lunchen, 'shoppen' (m'n koffer zit vol) en zere voeten achteraan geplakt. Van 11:00 uur tot 17:00 uur hebben we met dertig graden door de overvolle en zonovergoten straten van de hoofdstad gelopen. Om vijf uur namen we - half slapend - weer de trein richting Groningen.

-

Als het je leuk lijkt om (in de toekomst) meer verhalen over mijn Amerika-avontuur te lezen, abonneer je dan gratis op deze blog door in het 'Subscribe'-vakje je e-mail adres in te vullen (bovenin de rechter zijbalk). Hierna krijg je een mailtje (check ook je spam-inbox!) om je abonnement te bevestigen. Op deze manier krijg je elke keer automatisch een mailtje als ik een nieuw bericht heb geplaatst. Ik zou het in ieder geval leuk vinden als je me blijft volgen!