'Vandaag ga ik eindelijk mijn gastgezin ontmoeten!', was de gedachte die als eerste door me heen ging toen ik wakker werd. Vanwege mijn vluchttijden was ik ingedeeld in de laatste groep en dus vertrok ik om 8 uur richting het vliegveld. Al m'n kamergenootjes waren al vertrokken. Gelukkig was Eline als begeleider ook in de laatste bus geplaatst. Na een busritje van ongeveer een half uur kwamen we aan bij Newark airport. Nadat iedereen was ingecheckt, gingen we door security. Na security gingen de meeste mensen alleen verder. Voor het eerst in een week was er even niemand anders die ik kende en het voelde heerlijk om even niets te hoeven.
Op het vliegveld plaatste ik een Facebook-update:
Had a great time in New York the last few days! Met wonderful people and visited great places!It was (already) hard saying goodbye, but I'm really looking forward to meeting my host family tonight!
Left the hostel at 8 o'clock this morning. My first flight to Atlanta leaves at 2 and after that I've to get on another plane to Little Rock. I hope to arrive in Greenwood at about 10 o' clock tonight after three more hours of driving home. Tomorrow is already my first day of school.
I'm trying to write an update for my blog but up until now I've had no time to post anything.
But (of course) thank you all for following and supporting me and sending me good-luck-messages!
Om 13:59 vetrok m'n eerste vlucht: New York City - Atlanta. Althans, dan zou die vetrekken. Met een uur vertraging stegen we uiteindelijk om tien voor 3 op. Aangezien ik op het vliegveld in Atlanta maar veertig minuten de tijd had om m'n andere vlucht te halen, was ik vrijwel zeker van dat dit niet zou gaan lukken. Wonder boven wonder landden we echter op de geplande tijd in Atlanta en met behulp van een steward en enkele andere passagiers wist ik gelijk welke kant ik op moest. Ruim op tijd kwam zat ik in het vliegtuig.
De tweede vlucht (17:25: Atlanta - Little Rock) ging snel voorbij. Bij het instappen stelde mijn buurvrouw zich aan me voor. Ze reageerde enorm enthousiast toen ik vertelde dat ik als uitwisselingsstudent een jaar in Arkansas zou wonen. Zelf was ze opgegroeid in Little Rock. Ze begon allemaal highligts in Arkansas op te schrijven en stelde me allerlei vragen over Nederland.
We landden een half uur eerder dan gepland, dus ik dacht dat m'n gastfamilie nog niet op het vliegveld zou zijn. Samen met Sarah en haar man liep ik naar de familiekamer om daar op ze te wachten. Opeens hoorde ik mijn naam ergens achter me. Daar stond Niane, nog 'binnen' de terminal. Blijkbaar hadden ze de dag ervoor problemen gehad om Fernanda op te halen omdat zij minderjarig is, en om te voorkomen dat dat opnieuw zou gebeuren, was Niane door security gegaan om mij nog voor de uitgang op te pikken.
Daar ging m'n eerste ontmoeting. Verdwaasd draaide ik me om en samen liepen Niane en ik naar de rest van ons 'gezin': Stan en Fernanda.
Nadat we mijn koffers hadden opgepikt en de rest van Sarah's familie hadden ontmoet (ik voelde gelijk de zuidelijke 'familie-sfeer') begonnen we aan de drie uur durende autorit naar Greenwood. Toen ik de auto zag, geloofde ik niet dat we daarin mochten stappen. Hij is wel twee keer zo groot als die van ons!
Niane had wat fruit en mueslirepen voor me meegenomen, aangezien ik geen tijd had gehad om te lunchen of avond te eten. Fernanda en ik voelden ons allebei wat misselijk tijdens de rit. De vermoeidheid zal ongetwijfeld een rol hebben gespeeld, en daarnaast zijn we niet gewend aan wegen met zoveel bochten. Gelukkig was het erg gezellig in de auto en we praten over van alles en nog wat. Ik voelde gelijk een klik met m'n nieuwe/tweede familie. Fernanda was stiller. Ze vertelde me dat ze veel moeite had met haar Engels en dat het niet echt hielp dat ze zo moe was. Ze was de dag ervoor om 9:45 uur ook in Little Rock geland, en was nu dus bezig aan haar derde drie uur durende rit.
Rond half 9 kwamen we aan in Greenwood. Een van Niane's zonen en z'n gezin hadden thuis op ons gewacht en een welkoms-poster gemaakt. Ze gaven me een erg welkom gevoel! Daarnaast kwamen een familievriendin en haar zoon en zijn vriendinnetje langs. Miller en Bailee gaan naar dezelfde school en Bailee bood aan om ons de volgende ochtend mee te nemen naar ontbijt bij McDonals (Amerika!) met haar kerk lifegroup. Super! Zo zouden we gelijk nieuwe mensen ontmoeten! En natuurlijk Molly niet te vergeten: 'onze' hond. Alhoewel ik meer een kat-persoon ben, zorgt Molly ervoor dat ik honden ook leuk begin te vinden. Het is echt een schatje!
Thank you Niane, Stan and Fernanda for picking me up at the airport, and thank you everyone who came by last night (and who decorated the house) to meet me and who is willing to help me and Fernanda out on our first day(s). You all make me feel very welcome. I really appreciate it!
Now getting ready for school. We'll be picked up at 7 to have breakfast at McDonalds (guess I'm in America). Very nervous and exited for our first day!
 |
| Precies hoe ik me een Amerikaans bed had voorgesteld! |
No comments:
Post a Comment