Algemene update, de McMillan's en GHS

Algemene update

Het gaat goed hier! Ik heb het (nog steeds) (steeds meer) super naar m'n zin in Greenwood, Arkansas en ik voel me echt thuis bij m'n gastgezin.

Quoting Niane: "This is your American experience and we want to help you to have the best one possible. We will do everything to help you having a great time over here!"

En ze zijn inderdaad bereid van alles voor ons te doen. We doen bijna elke dag wel wat en er worden al veel plannen gemaakt voor de komende weken en maanden. Fernanda en ik zijn echt onderdeel van het gezin en de familie.

Natuurlijk is het nog steeds wennen: met vier mensen in een huis en drie nationaliteiten, maar we gaan allemaal onze eigen gang en overleggen over de plannen.

Daarnaast heeft Fernanda nog steeds veel last van heimwee. Het is beter dan de eerste twee weken, maar ze heeft veel contact met thuis en doordat er twee andere Brazilianen naar dezelfde school gaan, kan ze ook op school Portugees spreken. We hopen dat ze beter in haar vel gaat zitten en dat het haar gaat lukken meer uit haar jaar te halen. Ondanks dat het ons allen beïnvloed, probeer ik me zoveel mogelijk op andere dingen te richten en m'n eigen plan te trekken.

De laatste week/twee weken heb ik bij het opstaan af en toe het gevoel dat ik in het Engels hebt gedroomd. Daarnaast merk ik dat het vlak na het wakker worden makkelijker is om (in het) Engels te denken en te spreken.

Een leuk dingetje is dat ik hier een van de langste meiden ben. In Nederland hoor ik altijd bij de kleinste groep, maar de meeste scholieren hier zijn een halve kop tot een kop kleiner dan ik ben.

Iets anders waar ik nog steeds veel plezier aan beleef is het rondneuzen in Walmart. Ze hebben zo (!) veel verschillende soorten eten en drinken, zowel veel verschillende soorten als veel verschillende varianten van een product. Fernanda en ik leven ons helemaal uit en proberen zoveel mogelijk nieuwe dingen. Daarnaast laten mensen op school ons ook van alles proeven. We zijn bezig met een lijst met alle eetgelegenheden/fast food restaurants/zoetigheid verkooppunten waar we naartoe 'moeten' om een bepaald product uit te proberen. We proberen niet te veel zoetigheid en vet binnen te krijgen, maar het meeste is zo lekker!

En minder dingetje (op dit moment) is het weer. Het is rond de 30-33 graden en vooral erg vochtig. Voor vertrek dacht ik dat ik het heerlijk zou vinden, veel zon en warm weer, maar ik zal het weer in Nederland zeker meer waarderen als ik terugkom.

Iets anders dat ik erg mis, is het onafhankelijk zijn. Ik kan niet zomaar op m'n fiets springen en naar het centrum of naar een winkel gaan en zelfs voor de kleinste en onbenulligste dingen moet ik hulp vragen. Hierbij voel ik me soms wel wat ongemakkelijk, maar gelukkig bieden veel mensen aan om me ergens naartoe te brengen.

De McMillan's

We wonen bij Niane en Stan net buiten Greenwood in een huis aan het (een van de twee) meer. Ze (we) hebben een hond, Molly. Stan en Molly zijn dikke vriendjes en ze volgt hem overal.

Daarnaast zien we Nianes jongste zoon en zijn familie elke dag: Kyle (32), Amber (bijna 30), Brooklyn (10), Addison (7) en Malachi (1). Onderweg naar school pikken we Brooklyn en Addison op en vaak komen ze na school met ons mee naar huis. Daarnaast zien we ze elke woensdag bij de kerk en tot nu toe hebben we elk weekend dingen samen gedaan.

Malachi, Kyle, Addison, Amber en Brooklyn

vlnr: Amber, Malachi, Kyle, Addison, Brooklyn, Stan, Niane, Jarod, Lidon, Amanda, Kaidan, Haze, Mandy, Addie, Jason, Annalia, Katie, Tim, Mirjam en Lindsay

Nianes andere zoon Tim en zijn vrouw en drie kinderen wonen in Toronto, Canada (de vier mensen (2 volwassenen en twee kleine meisjes) het meest rechts op de foto hierboven).

Nianes zonen wonen beiden dichtbij, maar we zien ze minder vaak. De oudste (Jason, de tweede man van rechts) en zijn gezin gaan naar dezelfde kerk, de ander, Jarod en zijn gezin, heb ik nog maar een keer kort gezien.

De auto's hier zijn enorm! De meeste studenten hebben een grotere auto dan onze gemiddelde gezinsvoertuigen. Dit is een kloon van de suburban van Stan:

Nianes auto lijkt meer op de gemiddelde gezinsauto.

Greenwood High School

Fernanda en ik gaan naar Greenwood High School (GHS). Het is niet de mooiste school maar ik heb het er erg naar m'n zin. Zowel de leerlingen als de docenten zijn erg aardig en behulpzaam en veel mensen komen op me af om me dingen over Nederland en mijn tijd in de States te vragen.

De manier van lesgeven en cijfers geven is erg anders dan in Nederland. Alles gaat veel langzamer en docenten helpen de leerlingen veel meer, zelfs tijdens de toetsen. Daarnaast vertellen de leraren veel persoonlijke verhalen, waaronder vooral veel familie gerelateerde. De meesten hebben meerdere kinderen (en kleinkinderen) en ze vertellen over ze en laten foto's zien.

Ik vind het erg fijn dat ik het (tot nu toe, afkloppen) nog niet druk heb met school. Ik vind het super leuk om nieuwe mensen te ontmoeten, maar het belangrijkste voor mij dit jaar is om te leren op andere gebieden: Amerika, de Amerikaanse cultuur, taal, familie, mezelf, verantwoordelijkheid, weg zijn uit een vertrouwde omgeving, etcetera. Gelukkig lukt het tot nu toe om me op deze dingen te focussen.

Afsluiting

Ondanks dat ik het erg leuk en fijn vind dat veel mensen vragen hoe het met me gaat, lukt het me niet om iedereen persoonlijk te beantwoorden en ik probeer ook zo weinig mogelijk (in het) Nederlands te denken en te spreken. Ik zal proberen regelmatiger te updaten en post al geregeld foto's op m'n Facebookpagina (https://www.facebook.com/annevdbos14).

Hopelijk is alles in Nederland oké. Op m'n telefoon zag ik dat het weer er heerlijk is! Ondanks dat ik me hier prima vermaak, denk ik ook aan thuis en Nederland. Ik wens iedereen alvast een fijn weekend!

Liefs, Anne.

Labor Day Weekend

Afgelopen weekend was Labour Day Weekend, wat betekent: geen school op maandag! We zouden gaan kamperen met Stan, Niane en vier van de kleinkinderen, maar de plannen veranderden:

Zaterdag

Kyle en Amber hadden kaartjes voor de Razorback football game en vroegen of wij mee wilden. Natuurlijk! Omdat ze in Arkansas geen landelijk 'volwassenen' team hebben, zijn de Hogs het hoogst haalbare football niveau in de staat. Erg veel mensen komen naar de wedstrijden. Dat is echter niet 'alleen' op en neer rijden, maar er komt veel meer bij kijken.
Wij vertrokken rond 10 uur 's ochtends richting Fayetteville, de stad waar de Universiteit van Arkansas is. Het was ongeveer anderhalf uur rijden en parkeren. De universiteitscampus was immens! Super groot en veel mooie gebouwen en huizen. Tijdens de football games parkeren mensen voor een klein prijsje bij studenten en docenten in de tuin. Samen met Jake & Rebel parkeerden we vlak bij het stadion. Maar voor we naar binnen konden (gingen), moest er nog iets anders gebeuren: de tailgate!
Voorafgaand aan de game zetten de fans alles op alles om de grootste tailgate op het terrein te bouwen. Mensen nemen party-tenten, stoelen, barbecues, televisies, sterio-installaties en ontzettend veel eten mee en bouwen een feestje voorafgaand aan de wedstrijd. De hele campus kleurt rood en wit en overal is een hotdog-lucht te ruiken.
Ook wij hielden een tailgate, maar in een wat beschaafdere formatie. Samen met Kay Lynn en Brian, hun zoon Coby en uitwisselingszoon Dan, Rebel en Jake, Kyle en Amber en Brooklyn en Jacob parkeerden we een aantal stoelen in de schaduw van een boom en grilden we hotdogs. Daarnaast hadden we wat kleinere hapjes en een grote verjaardagskoek voor Dans verjaardag.

Na het eten vertrokken we richting het stadion. We hadden nog anderhalf uur voor de wedstrijd begon dus we besloten een beetje rond te lopen. Met drinken en een snack zochten we onze stoelen en keken we naar de spelers die aan het inspelen waren. Het was WARM! Gevoelstemperaturen van 35-40 graden in de volle zon!

Fernanda, Brooklyn, Anne, Kyle en Amber

Het was super gaaf! American football is even wennen: 10 seconden spelen en dan 30 seconden pauze en opnieuw klaarstaan, maar tijdens de momenten dat ze spelen is het gewoonlijk erg spannend en zijn al de bezoekers erg enthousiast.
De Razorbacks wonnen met een groot verschil in punten en we vertrokken halverwege het derde kwart. We reden terug richting Greenwood en waren rond 6 uur thuis.

De avond eindigde in een chaos. Fernanda, Brooklyn en ik waren als enigen thuis omdat Kyle en Amber (en Rebel) nog wat dingen moesten regelen, en toen werd Fernanda ziek. Het ongezonde eten, het door de bergen rijden en de hele dag in de volle zon zitten werden haar te veel en ze moest meerdere keren overgeven. Gelukkig voelde ze zich na twee uur in de badkamer en een warme douche wat beter en kon ze zelfs weer iets eten.

Zondag

De volgende ochtend ging de familie Elmore eerst naar de kerk en pakten Fernanda (die weer helemaal beter was) en ik onze spullen voor de komende twee dagen. Rond 11 uur kwam Amber ons thuis oppikken en samen met Rebel en Brooklyn vertrokken we richting Branson, Missouri, voor een tweedaags verblijf. De autorit duurde ongeveer drie uur en sommige stukjes waren nogal bochtig, maar we kwamen zonder misselijkheidsverschijnselen bij het grote uitverkoop-winkelcentrum aan. We hadden ongeveer twee uur de tijd voor Kyle en Jake (en Malachi) ook in Branson zouden zijn, dus we hadden even de tijd om in de winkels rond te neuzen.

Na het shoppen vertrokken we richting de condo waar we de nacht zouden doorbrengen. Doordat sommige mensen last minute hadden besloten toch mee te gaan, sliepen we met 12 mensen (waaronder een baby) in een acht persoons condo. Gelukkig was de woonkamer groot genoeg en pasten alle luchtbedden er makkelijk in.

De Branson-groep bestond uit:

• Kyle & Amber en Brooklyn & Malachi
• Jason (Ambers broer) & Ashley en hun kinderen Jacob & Kristen
• Jake & Rebel (vrienden van Kyle & Amber)
• Fernanda en ik

(De woonkamer was al weer teruggebouwd naar de originele staat, de slaapkamers waren nog te rommelig om op de foto te zetten.)

We hebben de hele avond spelletjes gespeeld en gepraat over van alles en nog wat. 's Nachts heb ik zowaar acht uur geslapen dus ik was nog redelijk uitgerust.

Maandag

Maandagochtend was het tijd om op te ruimen voor we naar het waterpark gingen. Branson is in het algemeen een erg toeristische plaats omdat je er veel dingen kunt doen. Het waterpark is een van die dingen.

Het was een heerlijke dag! De temperaturen waren perfect (28-30 graden) en het water was heerlijk. Omdat we gelijk na openingstijd naar binnen gingen, konden we stoelen in de schaduw bemachtigen. Daarnaast was het nog niet druk bij de glijbanen dus konden we ze alle twaalf in een uur doen. Na de lunch (te ongezond maar o zo lekker) hebben we relaxt in de lazy river en het golfbad rondgedobberd.

(Het was een te gezellige, relaxte en waterachtige dag om foto's te maken.)

Om half 4 liepen we het park uit en begonnen we aan de rit terug naar Greenwood. We besloten het weekend af te sluiten in Springdale en samen Mexicaans te eten.

Rond 8 uur waren we weer thuis, waar Stan & Niane ons opwachtten na een weekend kamperen in Mena (een stadje vernoemd naar de Nederlandse koningin Wilhelmina).

Afsluiting

Het was een super gezellig weekend! We hebben ontzettend veel gepraat over van alles en nog wat (luchtige onderwerpen en diepere gesprekken) en gelachen. Ik voel me ontzettend thuis en comfortabel bij iedereen en het voelt alsof we elkaar al veel langer kennen.
Aan het einde van het weekend zeiden we allemaal wat we het leukste vonden. Mijn favoriete momenten waren de autoritten naar Fayetteville en Branson en de avond/nacht in de condo. Vooral met Amber en Rebel kan ik urenlange gesprekken voeren en praten over alles. Cultuurverschil is een vaak terugkerend onderwerp en ik leer veel van en over Amerika. We hebben veel dingen gemeen maar de verschillende culturen maakt dat we over sommige onderwerpen volledig van mening verschillen. Deels is dat omdat we nooit de meningen van de andere kant hebben gehoord. Je wordt snel close als je veel vragen stelt en probeert jouw mening eerlijk te vertellen en andermans persoonlijke visies hoort. Het is super fijn dat niemand de ander veroordeeld om zijn of haar mening, omdat we weten dat we verschillende opvoedingen hebben gehad en sommige dingen nu eenmal 'zo zijn' in de landen waar we vandaan komen. Ook Brooklyn is erg geïnteresseerd in Nederland en mijn kijk op sommige onderwerpen.
Naast serieuze gesprekken praten we natuurlijk ook over andere dingen en lachen we om de domste grapjes. Het weekend was een goede mix van dit alles en ik heb me geen moment verveeld. Wat ben ik ontzettend dankbaar voor deze groep mensen om me heen!