Oktober 2015

Kamperen

Het eerste weekend van oktober was het jaarlijkse eland-spot weekend van Stan en Niane. Donderdagmiddag (geen school op vrijdag!) vertrokken we naar de camping vlakbij de Buffalo River (ongeveer twee uur rijden). De McMillan's hebben een grote caravan met verwarming, licht en stromend water, dus dat voelde ontzettend luxe.

Vrijdagochtend stonden we vroeg op en reden we ongeveer een half uur naar een regio waar veel elanden zijn. Het was super gaaf om ze van zo dichtbij te zien en te horen. Het was wel ontzettend KOUD! Fernanda droeg drie vesten, een dikke trui, handschoenen en een sjaal.

Hierna hebben we twee wandelpaden gelopen, waarvan een met een grot en een met een geweldig uitkijkpunt!

Een van Niane's zussen en haar man kwamen vrijdagavond aan met hun caravan (die nog groter is!). Zaterdagochtend stonden we allemaal weer vroeg op en om nogmaals de elanden te zien en te horen. Daarna reden we terug naar de camping voor lunch. Na de lunch reden we naar Eureka Springs, een heel toeristisch stadje ongeveer 40 minuten verderop. 's Avonds hebben we de hele avond om het kampvuur gezeten en burrito's en s'mores gegeten.
Tot het vertrek zondagmiddag hebben we rustig aan gedaan en lekker genoten van het koelere weer. Als afsluiter zijn we naar een restaurant in de buurt gereden voor lunch en daarna was het - helaas - weer terug naar het normale leven.

Revival

The Revival is een fenomeen dat veel kerken eens in de zoveel tijd organiseren. Tijdens deze vier dagen komt een gastspreker elke avond spreken om nieuwe mensen bij de kerk te betrekken (mensen te bekeren) en gelovigen die steeds minder naar de kerk gaan, terug te laten komen. Dit keer was het evangelist Ken Freeman uit Dallas, Texas, die naar de First Baptist Church in Greenwood kwam.
Zondagochtend, zondagavond, maandagavond, dinsdagavond en woensdagavond heb ik hem in de grote kerk horen spreken en dinsdagochtend bezocht hij de school.
Het was ... anders om elke dag naar de kerk te gaan. Sommige dingen die Ken zei kon ik me wel in vinden, anderen dingen was ik het totaal niet mee eens. Maar het was leuk om iemand anders te horen spreken en omdat het Ken's werk is om door het hele land te reizen en zoveel mogelijk mensen in een week te bekeren, zijn zijn verhalen pakkend. Daarnaast was het erg gezellig iedereen elke avond te zien.
De kerk heeft tijdens de Revival veel nieuwe leden gekregen, veel mensen gedoopt en veel mensen 'teruggeroepen'. Het was zeker indrukwekkend om te zien, zeker omdat hij zijn twee uur lange verhalen afsloot op een manier die echt binnenkwam.

Ik vind het nog steeds erg leuk om meer over het geloof te leren en dit was erg veel informatie in een keer. Veel dingen in de Bijbel zijn naar mijn mening ook op te vatten als 'algemene' normen en waarden en zijn bijvoorbeeld op terug te vinden in een humanistische visie. De meeste 'lessen' in de Bijbel zijn dus niet nieuw voor me en met de dingen die worden gezegd ben ik het ook wel eens. Het verschil is dat er een oorzaak en een reden worden gegeven voor waarom de wereld is zoals die is en er alle goede en slechte dingen worden toegeschreven aan een 'iemand'.
Ik begin steeds meer te begrijpen waarom mensen geloven wat ze geloven (al het bovennatuurlijke in de Bijbel is onbegrijpelijk), maar ik kan me niet in alles vinden en me er zeker niet volledig aan overgeven. Wel vind ik het erg interessant om te ervaren hoe het is om in een gelovige gemeenschap te leven. Onderwerpen waarover we van mening verschillen praten we zo weinig mogelijk over en we respecteren andermans mening omdat we weten waarom we denken wat we denken. Soms is het lastig om de enige te zijn met een andere mening. Over veel dingen zijn we het echter wel eens, we hebben alleen een andere visie op het 'waarom'.
Ik heb zeker meer begrip gekregen voor het geloof en ben in sommige opzichten misschien ook wel iets anders gaan denken of denk meer na over het 'hoe' en 'waarom' van dingen. Het zal weer heel anders zijn, als ik terug naar Nederland ga en weer in een grotendeels niet-kerkelijke gemeenschap terechtkom. Het is in ieder geval erg interessant/leerzaam/boeiend/leuk om dit te ervaren!

Homecoming

19 tot en met 23 oktober was het Homecoming Week. De vrijdag in deze week is een football wedstrijd waarvan het team vrij zeker is dat ze zal gaan winnen en tijdens deze wedstrijd komen veel oud-scholieren terug naar de school.

Elke dag tijdens deze week (Spirit Week) heeft een thema en mensen komen verkleed naar school. De thema's dit jaar waren:

• MisMatch Monday
• Twin/Triplet Tuesday
• Favorite Team Wednesday 
• Hawaiian/Blue-White Thursday
• Fall Break (= geen school!) op vrijdag

Ik ben nooit een fan geweest van verkleden en genoot vooral van andere mensen die zich volledig uitleefden. Emilie en ik deden wel mee aan Twin Tuesday:

Voor Homecoming wordt er een Homecoming Queen gekozen en een aantal maids (op GHS twee sophomore, twee junior en twee senior maids). Voor de wedstrijd is er een ceremonie waar de queen en de maids in chique jurken het veld oplopen, begeleid door een aantal football spelers.

Helaas voelde ik me echt niet lekker op vrijdag dus ging ik niet naar de wedstrijd in de regen (die erg saai was want ze wonnen zeer gemakkelijk). Gelukkig hadden ze de homecoming ceremony die ochtend tijdens de pep rally al grotendeels uitgevoerd.

Volleybal State Championship

De meeste sporten in Amerika zijn verbonden aan de school. De trainingen zijn tijdens het laatste lesuur of direct na school, de wedstrijden zijn tijdens of direct na schooluren en schoolteams spelen tegen elkaar. Verschillende sporten worden gespeeld tijdens verschillende seizoenen. Hierdoor kunnen scholieren zoveel verschillende sporten in een jaar doen.

Volleybal is een herfstsport. De meeste wedstrijden zijn in oktober en de teams die het hoogste eindigen gaan naar het State Championship (dit geldt voor elke sport). Het Greenwood team had vrijwel alle wedstrijden gewonnen en mocht dus meedoen aan het toernooi.
Greenwood High School waas dit jaar de thuisbasis voor het kampioenschap. Hierdoor konden wij voor $6 naar de wedstrijden gaan. Het Greenwood team speelt erg goed en ik heb voor zowel de eerste als voor de tweede ronde een kaartje gekocht. Iedereen die een kaartje had gekocht mocht uit de les vanaf een half uur voor tot een half uur na de wedstrijd. Het waren leuke wedstrijden en de sfeer was geweldig met super veel leerlingen in witte en neon kleren en allemaal zingend op de tribunes.

Voor de derde en laatste ronde moest het team naar Hot Springs, een stad ongeveer twee uur hier vandaan. Fernanda is een manager (hulp) van het volleybal team en dus ging ze mee naar Hot Springs. Helaas verloren de meiden deze wedstrijd en werden ze tweede in de State.

Schrijfster S.A. Bodeen

Donderdag 29 oktober bracht de Amerikaanse schrijfster S.A. Bodeen een bezoek aan Greenwood High School. Stephanie Bodeen schrijft vooral jeugdboeken (een 12-14 jaar serie, novels voor 14-18) en heeft hiervoor meerdere prijzen gewonnen. Daarnaast zijn net de filmrechten voor een van haar boeken verkocht.

Niane werkt in de bibliotheek in Middle School, waar Bodeen ook naartoe zou gaan. Zij wist dus van het bezoek en heeft me enkele van haar boeken laten lezen. Bodeens boeken zijn spannend en lezen erg makkelijk. Uiteindelijk heb ik drie boeken gelezen (een 'losse' en een serie van twee).

Donderdagochtend sprak Bodeen eerst voor de hele school. Ze sprak voornamelijk over haar jeugd in Wisconsin, haar familie en hoe ze bekend werd en aan het eind beantwoordde ze enkele vragen.

Van 11:00 tot 12:00 uur was er een lunch georganiseerd. Tien leerlingen van zowel de High School, Junior High en Middle School die een of meerdere boeken hadden gelezen, werden willekeurig uitgekozen om naar de lunch te gaan.
Ik mocht ook naar de lunch om de schrijfster te interviewen voor een artikel voor het vak Journalism. Het was super gaaf! Omdat Saidee (een andere Journalism student) en ik als laatsten aan de lunch waren 'toegevoegd', wilden we niet al haar tijd in beslag nemen, maar bijna alle anderen waren te verlegen om vragen te stellen (wij vonden het ook wel spannend hoor!) en uiteindelijk hebben we erg lang met haar gepraat.

We hebben het af en toe over de verschillen in school en niveau tussen Amerika en Nederland. School hier is veel makkelijker (leerlingen moeten zich per vak voor een bepaald niveau inschrijven, met het hoogste niveau kan de universiteit worden bereikt), maar leerlingen hebben wel veel meer mogelijkheden. Er zijn meer verschillende vakken en er worden allemaal extra dingen gedaan.
Afgelopen week zijn mensen drie dagen verkleed naar school gekomen, hebben we twee volleybal wedstrijden gezien, was er een pep rally en heb ik een schrijver horen spreken en mogen interviewen. Gotta love it!

Anne, bovenste rij, 3e van links; Stephanie Bodeen, bovenste rij, 5e van links.

Halloween

October 31st: HALLOWEEN ! Het jaarlijkse griezelfeest!

Vorig weekend hebben we met de hele familie pompoenen gecarved en als afsluiter heb ik voor iedereen pannenkoeken gebakken!

De drie spookjes (3e van rechts) is die van mij

De 31ste was een zaterdag dus geen school. De vrijdag van tevoren mocht iedereen verkleed naar school. Als de niet-verkleed-liefhebber die ik ben, had ik geen kostuum maar een pyjamabroek met katten-snuiten en een zelf gesprayde trui met een boze bulldog (Greenwood High School Bulldogs). Brooklyn, Addison en Malachi hadden wel (zelfgemaakte, wat een werk) kostuums en samen met hun zijn we door de wijk gelopen om te trick or treat-en.

Ariel en Honey Lemon

Een halve boze bulldog en Batman

Jake en Rebel, Rebels broertje Coby (12) en de uitwisselingsstudent die bij hun ouders woont, Dan (Brazilie), kwamen ook langs. Het was een erg gezellige avond met verklede kinderen, chicken dumpling, snoepjes en goede gesprekken (Amber, Rebel en ik kunnen echt uren doorgaan).

Vandaag, een dag na Halloween, heb ik al meerdere huizen volledig in Kerstsfeer gezien. Dat is het feest waar ik het meest naar uitkijk. Voor het eerst een groot familiediner en pakjes onder de kerstboom. Eerst Thanksgiving op 26 november (drie dagen extra weekend!) en dan op naar The Holidays!

Little side note:
Een reden waarom ik graag naar de States wilde, is om de Amerikaanse tradities te ervaren. Ondanks dat ik in het geval van Homecoming en Halloween zelf niet erg actief meedeed, genoot ik wel van alle actie om me heen en alle andere mensen die verkleed naar school kwamen en door de straten liepen. Het zal per traditie en holiday verschillen wat mijn aandeel erin zal zijn maar ik vind het allemaal geweldig!

Artikelen in de plaatselijke krant 

Een van mijn lessen op school is Journalism. De artikelen die we schrijven voor deze klas en die worden goedgekeurd, worden daadwerkelijk in de plaatselijke krant gepubliceerd (Greenwood Democrat, onderdeel The Bulldog Express). Samen met Luisa, een uitwisselingsstudent uit Duitsland, heb ik de eerste paar weken besteed aan het schrijven van features over uitwisselingsstudenten.

Deze artikelen zijn in een aantal weken geleden gepubliceerd:

Deze artikelen zijn afgelopen week gepubliceerd:

By Anne van den Bos and Luisa Bussman

By Anne van den Bos

By Luisa Bussman

By Anne van den Bos (helaas heeft de docent per ongeluk niet de laatste versie ingestuurd maar een craft)

By Luisa Bussman

De laatste artikelen zullen over iets minder dan een maand verschijnen.

Familiegevoel

Ik weet ... dat ik ontzettend veel geluk heb gehad dat ik bij de McMillans in huis ben beland. Dat ik het zo goed met ze kan vinden, me zo thuis voel en dat ik echt in de familie ben opgenomen. In de eerste weken dacht ik hier elke dag over na. Nu is het gevoel van dankbaarheid er wel steeds, maar de gedachten komen slechts af en toe boven.
Mijn leven is op alle mogelijke manieren anders ten opzichte van mijn leven vorig jaar en de familie is een van de nieuwe dingen. Hun leven is niet zo veel anders dan dat van vorig jaar, ik ben er 'slechts' bijgekomen. Het is zo bijzonder, hoe de familie me in alles opneemt en me geen moment een buitenstaander laat voelen. En volgend jaar wanneer ik weer naar Nederland ga, zal ik in grote lijnen m'n oude leventje weer oppakken en ik zal iedereen hier missen, maar alles zal weer veranderen. Voor de familie hier zal alles vrijwel hetzelfde blijven, maar ze raken twee dochters kwijt. Ze hoefden het niet te doen: twee vreemden in huis nemen, voor ze te zorgen, ze Amerika te laten zien, aan ze gehecht te raken en daarna afscheid te moeten nemen. Maar ze deden/doen het wel, en daar kan ik niet dankbaar genoeg voor zijn!